بلندقدترین بازیگر ایرانی
بهرام افشاری بعد از سال‌ها تلاش بالاخره نتیجه کارش را در «پایتخت 5» دید. او بازیگری را از کوچک‌ترین سالن‌های تئاتر شهرش آغاز کرد و بعد از مدت‌ها تلاش و کوشش بر روی صحنه‌ها، پا به عرصه تصویر گذاشت. انصافاً در همان اوایل ورودش به سینما و تلویزیون هم هنرنمایی قابل‌تحسینی داشت. نقش‌آفرینی‌اش در آثاری همچون «لانتوری»، «کارگر ساده نیازمندیم» و ... را نمی‌توان نادیده گرفت. اما این سریال «پایتخت 5» بود که او را به‌صورت گسترده در میان مردم شناساند. او با قامت دو متری‌اش (198 سانتی‌متر البته) اکنون به یکی از خاص‌ترین بازیگران ایرانی تبدیل شده است. البته به نظر نمی‌آید شرایط فیزیکی این شهرت و محبوبیت را برای وی به دست آورده باشد.
آغاز فعالیت هنری
بهرام افشاری هفتم خرداد 1366 در همدان متولد شد. از سنین کودکی با سینما آشنا شده و کم‌کم تبدیل به یک فیلم بین حرفه‌ای یا عشق سینما شد. بعدها در سنین نوجوانی علاقه‌اش را در بازیگری دید و وارد تئاتر همدان شد. از سال 1382 کار تئاتر را در سطح آماتور در همدان آغاز نمود. کم‌کم بیش‌ازپیش به این حرفه علاقه‌مند شد و در سال 1388 بزرگ‌ترین تصمیم زندگی خود یعنی هجرت از همدان به پایتخت - تهران و شرکت در کلاس‌های بازیگری حمید سمندریان را گرفت. با این مهاجرت و تغییر رویه، توانست خود را به سطح حرفه‌ای بازیگری نزدیک کرده و فعالیتش در زمینه تئاتر بیشتر کند. قسمت اعظم فعالیت هنری او در تئاتر می‌باشد؛ به‌طوری‌که در طی چند سال اخیر اکثراً در جشنواره تئاتر فجر حضور پررنگی داشته و جوایزی هم کسب کرده است.
درخشش در تئاتر
افشاری از همان ابتدا توانست در بدنه اصلی تئاتر پایتخت جایی برای خود پیدا کند. در سال 1388 همکاری‌اش را با نادر برهانی مرندی در نمایش «روملوس کبیر» آغاز کرد. این همکاری در نمایش‌های «تهران زیر بال فرشتگان»، «مرگ فروشنده» و ... نیز ادامه یافت. او تاکنون در نزدیک به 20 اثر نمایشی حضور داشته و با کارگردانان مطرحی همچون «کوروش نریمانی»، «پرستو گلستانی»، «آتیلا پسیانی» و ... همکاری کرده است. در سال 94 نیز تئاتر نمایش «جوجه‌تیغی» را کارگردانی کرد که اتفاقاً در این نمایش داستان زندگی خود را نوشته و بروی صحنه برد. این نمایش با استقبال قابل‌توجهی روبرو شد.
دردسرهای بهرام در اوایل راه
بهرام دوست‌داشتنی در ابتدای ورود به عرصه بازیگری به خاطر قدبلند خود دچار عدم اعتمادبه‌نفس شده بود و به خاطر همین حالت بازدارندگی از سوی خودش برایش ایجاد شده بود. از طرفی اطرافیان و اهل سینما و تئاتر گاها این مشکل بلندی قد او را مانعی برای پیشرفت وی می‌دیدند. اما جوانی کوشا و مستعد مثل بهرام افشاری تهدید را تبدیل به فرصت و ضعف‌ها را تبدیل به نقطه قوت کرده و حالا به خاطر قد بلندش از ستاره‌های منحصربه‌فرد بازیگری به‌حساب می‌آید. او در مورد نحوه ورودش به عرصه بازیگری می‌گوید: «من بازیگری را از صفر شروع نکردم بلکه از منفی 200 شروع کردم و سختی‌های زیادی را در این راه کشیدم و باید در پاسخ کسانی که می‌گویند من به خاطر فیزیک و قد بلندم به اینجا رسیده‌ام، بگویم اشتباه می‌کنند.» البته او در ادامه به مزیت‌های قد بلندش هم اعتراف کرده است: «اگر بخواهم از دیدگاه خودم بگویم من این فیزیک را یک امتیاز می‌دانم. شاید این قد بلند برای هر نقشی خوب نباشد اما سلیقه خودم هم نیست که در همه کانال‌ها و در لحظه‌به‌لحظه سریال‌ها باشم. این ویژگی از این نظر برای من خوب است، چون به درد نقش‌های خاص و تجربههای خاص می‌خورم که متفاوت‌تر از کارهای عامیانه است... اوایل ناراحت بودم که به خاطر فیزیکم برخی نقش‌ها از من گرفته می‌شد چراکه کارگردان احساس می‌کرد در ترکیب‌بندی با پارتنرم من به درد آن نقش نمی‌خورم و آن ترکیبی که در ذهنش بوده شکل نمی‌گرفت. الآن من به سلیقه کارگردان‌ها احترام می‌گذارم و برای من قابل‌احترام هستند. اما من خودم شخصاً این فیزیک را یک پوینت می‌دانم. البته این مسئله را خیلی بزرگ نمی‌کنم اما شاید در بازیگری راه نسل آدم‌های دومتری را بازکنم.»
بهتاش مشهور می‌شود
در سال 1392 بود که پای بهرام افشاری توسط رضا درمیشیان به سینما باز شد. متأسفانه «عصبانی نیستم» با مشکلاتی روبه‌رو شده و به طبع آن بهرام آن‌طور که باید دیده نشد. او در همان سال همکاری‌اش با سیروس مقدم را در مجموعه «پایتخت» آغاز کرد. بعد از آن‌هم مجموعه‌های «آسمان من»، «علی‌البدل» و بالاخره «پایتخت 5» را بازی کرد. بازگشت وی به سریال محبوب مقدم با استقبال فوق‌العاده‌ای برخوردار شد و نام بهرام افشاری را بعد از سال‌ها تلاش بر سر زبان‌ها انداخت.
سینما
افشاری در ادامه مسیر سینمایی‌اش در کمدی متفاوت مسعود جعفری جوزانی «ایران برگر» نقش‌آفرینی کرد. سال بعد هم در فیلم سینمایی «کارگر ساده نیازمندیم» اولین نقش اولی‌اش در عرصه تصویر را تجربه کرد. بهرام جوان در آن اثر خوش درخشید و به اعتقاد برخی مستحق دریافت سیمرغ بلورین نیز بود. اما نقشش در هیئت داوران آن‌طور که باید دیده نشد و او تنها در جشنواره فیلم شهر و جشن منتقدان و نویسندگان نامزد دریافت جایزه شد. در سال 1394 همکاری وی با رضا در میشیان نیز ادامه پیدا کرد و او یکی از اعضای باند مخوف و جنجالی «لانتوری» بود. در سال‌های آتی مسلماً شاهد ترقی روزبه‌روز این جوان سخت‌کوش و متفاوت در عرصه‌های مختلف نمایشی خواهیم بود.
کاراکترهای متفاوت
بهرام افشاری توانمندی خود در ایفای شخصیت‌های مختلف را در به اثبات رسانده است. اگر آثار سینمایی و تلویزیونی او را بررسی کنیم متوجه این خواهیم شد که تنها نقاط مشترک کاراکترهای ایفا شده توسط او فقط فیزیک اوست و توانسته تم‌های مختلف را به‌خوبی و تفکیک‌شده از تم‌های قبلی خود ایفا کند. وی می‌گوید: « از همان ابتدا چشم‌اندازی در ذهنم داشتم و به‌دنبال هیجان کسب‌کردن تجربههای متفاوتی در بازیگری بودم؛ این‌که در قالب‌ها و شخصیت‌های مختلف خودم را محک بزنم... احساس می‌کنم اگر در قالب یک نقش تکرار شوم تاریخ به‌سرعت انقضایش تمام خواهد شد، چون به ورطه کلیشه می‌افتد.»
نقش دو
افشاری از علاقه‌اش به نقش‌های مکمل می‌گوید که به نوع خود جالب است: «نقش اصلی آن‌چنان برای من جذاب و هیجان‌انگیز نیست و در عوض به نظرم نقش مکمل خیلی ماندگارتر و هیجان‌انگیزتر است. چون هر چه محدودتر شوی مثل یک فنر پتانسیل بیشتری پیدا می‌کنی و انرژی بیشتری در کار می‌گذاری.»
